Decreto 21/2005, do 20 de xaneiro, de prevención de incendios e regulación de aproveitamentos forestais.
Sección | I. Disposicións Xerais |
Emisor | CONSELLERÍA DE MEDIO AMBIENTE |
Rango de Ley | Decreto |
Os incendios forestais que veñen afectando os montes galegos, a súa concentración e reiteración en zonas concretas do territorio, fai conveniente adoptar medidas que eviten, ou polo menos palien, os danos e perdas que nelas se producen.
Os estudos espacio-temporais dos incendios forestais levados a cabo nos derradeiros anos, amosan unha evidente concentración en certos períodos e en determinadas zonas, como amosa o feito de que no período estival o 72,6% dos incendios forestais se producen no 28,1% do territorio galego, porcentaxes que non son moi diferentes se tomamos unha referencia anual, o 74,1% dos incendios forestais que se producen anualmente se concentran no 35,1% do territorio.
Os estudos sobre causalidade e os usos posteriores de terreos queimados nas parroquias máis castigadas polos incendios, realizados simultaneamente polos corpos e forzas de seguridade do Estado e a gardería forestal, amosan a existencia dunha serie de causas sobre as que cómpre actuar. A intencionalidade e a neglixencia no uso do lume en terreos forestais, os conflitos entre propietarios de montes e executores dalgúns aproveitamentos, son unha importante fonte dos incendios forestais que se producen cada ano en Galicia. Para contrarrestar estas circunstancias é necesario adoptar medidas que eviten, ou polo menos minoren, os danos que se producen nos espazos forestais, poñendo en marcha actuacións preventivas e restauradoras da súa riqueza ambiental, económica e social, tendentes a protexer e rexenerar os terreos queimados e impedir a erosión e deterioración da calidade edáfica.
No que se refire ao marco competencial e normativo en que se encadra esta disposición, é preciso resaltar que se dita ao amparo do artigo 27.10º do Estatuto de autonomía de Galicia, que lle atribúe á Comunidade Autónoma competencia exclusiva en materia de montes, aproveitamentos forestais, vías pecuarias e pastos, sen prexuízo do disposto no artigo 149.1.23 da Constitución que lle atribúe o Estado a competencia exclusiva sobre lexislación básica en materia de montes e aproveitamentos forestais.
Neste senso, a Lei 43/2003, do 21 de novembro, de montes, a Lei 1/1995, do 2 de xaneiro, de protección ambiental de Galicia, o Decreto 485/1962, do 22 de febreiro, polo que se aproba o Regulamento de montes, e o Decreto 3769/1972, do 23 de decembro, polo que se aproba o Regulamento sobre incendios forestales, facultan a Administración para desenvolver unha serie de medidas preventivas que regulen os aproveitamentos do monte nestes espazos e que consigan a axeitada restauración das superficies queimadas.
Entre as actuacións previstas inclúese o control dos aproveitamentos da madeira afectada polo lume, de xeito que a súa extracción non impida a rexeneración natural da superficie queimada ou provoque efectos económicos ou ambientais negativos.
Igualmente se procede á regulación do pastoreo no terreo forestal, que de acordo coa Lei 43/2003, do 21 de novembro, de montes e o Decreto 485/1962, do 22 de febreiro, polo que se aproba o Regulamento de Montes, se considera un aproveitamento forestal. Ao ser o pastoreo sistemático sobre as áreas incendiadas unha práctica que contribúe á degradación acelerada dos solos, impedindo a rexeneración da cuberta vexetal, é necesario instrumentar medidas reguladoras que eviten os efectos daniños desta práctica.
Outras normas sectoriais, como a Lei 4/1997, do 25 de xuño, de caza de Galicia, ou a Lei 9/2002, do 30 de decembro, de ordenación urbanística e protección do medio rural en Galicia, limitan o desenvolvemento de determinadas actividades en áreas afectadas por incendios forestais.
Na súa virtude, no uso das atribucións concedidas pola Lei 1/1983, do 22 de febreiro, reguladora da Xunta e do seu presidente, e demais normativa concordante, e por proposta da Consellería de Medio Ambiente, de acordo co ditame do Consello Consultivo de Galicia, e logo de deliberación do Consello da Xunta de Galicia, na súa reunión do día vinte de xaneiro de dous mil cinco,
DISPOÑO:
Capítulo I
Disposicións xerais
-
Este decreto ten por obxecto compatibilizar e regular os aproveitamentos do monte, coa finalidade de previr os incendios forestais e as súas consecuencias, no ámbito territorial da Comunidade Autónoma de Galicia.
-
As referencias que neste decreto se fagan ao terreo queimado, entenderanse como feitas aos terreos que fosen afectados por un incendio forestal, entendido como o lume que se estende sen control sobre combustibles forestais situados no monte segundo a definición deste recollida no artigo 6 da Lei 43/2003, do 21 de novembro, de montes.
Capítulo II
Prevención de incendios forestais
Sección primeira
Dos aproveitamentos de madeira queimada
-
Os aproveitamentos de madeira queimada, con independencia da especie forestal, que se realicen en terreos afectados por un incendio, requirirá a autorización previa da delegación provincial da Consellería de Medio Ambiente que será solicitada polo
propietario do terreo ou o titular dos aproveitamentos.
-
A solicitude de autorización de aproveitamento irá acompañada dos datos do comprador e do prezo de venda.
Para os efectos de facilitar a presentación dos datos requiridos para as solicitudes de autorización, a Administración forestal proporcionará os impresos oportunos, recollidos no anexo I.
-
Exceptúanse de autorización os aproveitamentos para usos domésticos ata un máximo de 10 metros cúbicos anuais, que requirirán unicamente comunicación á Administración forestal, cun mínimo dun día de antelación á súa realización.
-
Se a Administración forestal non emitise resolución expresa no prazo dun mes, entenderase estimada, por silencio administrativo, a autorización de corta.
-
Cando a Administración forestal considere que, por razóns de sanidade vexetal, política forestal ou de seguridade, debe ser extraída a madeira queimada ou as árbores afectadas por anteriores incendios, requirirá o propietario para que nun prazo de dous meses proceda á extracción da dita madeira. O incumprimento desta obriga constitúe unha infracción administrativa tipificada no artigo 67 m) da Lei 43/2003, do 21 de novembro, de montes.
-
A Consellería de Medio Ambiente poderá establecer axudas, ben para a rexeneración da masa forestal, ben para a repoboación dos terreos afectados polos incendios, cando non sexa posible a rexeneración natural.
-
Por orde da Consellería de Medio Ambiente desenvolveranse as normas que regulen as axudas, que se axustarán ao establecido no Decreto 287/2000, do 21 de novembro, polo que se desenvolve o réxime de axudas e subvencións públicas da Comunidade Autónoma de Galicia.
Sección segunda
Actividades en terreos queimados
-
Con carácter xeral, prohíbese o pastoreo en todas as áreas arboradas que resulten afectadas por incendios forestais, nun prazo mínimo de tres anos a partir da data en que se produza o lume e ata que as axeitadas condicións de restauración da masa arborizada queimada o permitan. Neste caso, e despois do informe favorable dos...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba