Decreto 320/2002, do 7 de novembro, polo que se aproba o Regulamento que establece as ordenanzas tipo sobre protección contra a continuación acústica.
| Sección | I. Disposicións Xerais |
| Emisor | CONSELLERÍA DE MEDIO AMBIENTE |
| Rango de Ley | Decreto |
A Lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica, publicada no Diario Oficial de Galicia nº 159, do 20 de agosto, pretende dar debida resposta ás innumerables denuncias formuladas polos cidadáns ante os órganos municipais e autonómicos competentes en materia ambiental. Neste senso, esta lei veu a consegui-la harmonización do dereito dos cidadáns a organiza-las súas actividades económicas, productivas e recreativas co desfrute da intimidade e o descanso nun ambiente adecuado para o desenvolvemento da personalidade.
Posteriormente á publicación da lei, procedeuse ó seu desenvolvemento a través do Decreto 150/1999, do 27 de maio, polo que se aproba o regulamento de protección contra a contaminación acústica, en función da previsión contida no artigo 3.2º b da Lei 7/1997, co obxecto de garantir a aplicación homoxénea desta lei en todo o territorio da Comunidade Autónoma de Galicia.
Malia o anterior, a Lei 7/1997 contén no seu artigo 3.2º c, a potestade de dictar regulamentos de desenvolvemento dela que sexan de aplicación naqueles concellos da Comunidade Autónoma de Galicia que non teñan aprobadas ordenanzas sobre o ruído e vibracións.
Neste punto radica a razón de ser desta norma, concibida como un instrumento de aplicación para aqueles concellos que non teñan aprobadas ordenanzas municipais sobre esta materia e que se entende sen prexuízo das competencias correspondentes ós concellos de conformidade co previsto na lexislación de réxime local, e na Lei 7/1997, do 7 de agosto, de protección contra a contaminación acústica, en virtude das que corresponde ós concellos exerce-lo control do cumprimento da dita Lei 7/1997, esixi-la adopción das medidas necesarias, sinalar limitacións, realizar cantas inspeccións se requiran e aplica-las sancións correspondentes en caso de incumprimento.
Considerando que, por un lado, moitos concellos de Galicia non dispoñen de ordenanzas propias específicas sobre ruído e vibracións, dada a complexidade técnica para a súa elaboración, que esixe un gran esforzo ós concellos con recursos limitados para contar con facultativos especializados na materia e que, por outro, os cidadáns demandan unha acción máis decidida e rigorosa da Administración en defensa da súa saúde e tranquilidade, desenvólvese o presente decreto polo que se establecen as ordenanzas tipo sobre protección contra a contaminación acústica con criterios que determinan unha táboa de valores máximos que constitúan un común denominador no que se fundamente a efectividade do dereito a
non soportar molestias esaxeradas causadas pola contaminación acústica, no espírito de coadxuvalo no exercicio das competencias municipais e respectándose a potestade dos concellos de elaborar ordenanzas sobre ruído e vibracións adaptadas ás súas características e nas que se establezan, se é o caso, unha mellor protección.
En virtude do anterior, por proposta do conselleiro de Medio Ambiente, de acordo co dictame do Consello Consultivo de Galicia e logo de deliberación do Consello da Xunta de Galicia na súa reunión do día sete de novembro de dous mil dous,
DISPOÑO:
-
Apróbase o Regulamento polo que se establecen as ordenanzas tipo sobre protección contra a contaminación acústica, que se xunta como anexo a este decreto, en aplicación da previsión contida no artigo 3.2º c da Lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica, que será de aplicación directa en tódolos concellos de Galicia que non teñan aprobadas ordenanzas sobre ruídos ou vibracións.
-
Este regulamento tamén será de aplicación a aqueles concellos que tendo aprobadas ordenanzas sobre ruídos ou vibracións as teñan sen adaptar á Lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica e ó Decreto 150/1999, do 27 de maio, que a desenvolve.
Disposicións transitorias
Primeira.-Os titulares das actividades, instalacións ou prestacións de servicios autorizados con anterioridade á aprobación deste decreto e que non se axusten ós contidos desta disposición dispoñen do período dun ano, a partir da publicación desta norma para adaptarse ás medidas previstas nela.
Segunda.-Os concellos adaptarán as súas ordenanzas municipais en materia de ruídos e vibracións ós contidos desta regulamentación no prazo dun ano desde a publicación do presente decreto.
Disposición derrogatoria
Única.-Quedan derrogadas cantas disposicións autonómicas do mesmo ou inferior rango regulen materias contidas no presente decreto, en canto se opoñan ou contradigan o seu sentido.
Disposición derradeira
Este decreto entrará en vigor ós vinte días da súa publicación no Diario Oficial de Galicia.
Santiago de Compostela, sete de novembro de dous mil dous.
Manuel Fraga Iribarne
Presidente
José Carlos del Álamo Jiménez
Conselleiro de Medio Ambiente
ANEXO
Regulamento polo que se establecen as ordenanzas tipo sobre protección contra a contaminación acústica
Capítulo I
Disposicións xerais
Esta disposición ten por obxecto o desenvolvemento da Lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica, de conformidade co disposto no seu artigo 3.2º c, e así regula-las actuacións dos cidadáns e da Administración para a protección do ambiente contra as perturbacións producidas polos ruídos e vibracións, en cumprimento desta.
Están sometidos ás prescricións deste regulamento tódalas actividades e instalacións industriais, comerciais e de servicios, construccións e obras, edificacións, actividades de ocio, de espectáculos e recreativas, tráfico que xeran ruídos e/ou vibracións susceptibles de producir molestias, así como aqueloutras actividades que implique unha perturbación por ruídos da veciñanza e se atopen situados ou se exerzan dentro daqueles concellos de Galicia que non teñan aprobadas ordenanzas municipais sobre ruído e vibracións ou que téndoas aprobadas estean sen adaptar ó disposto na Lei 7/1997, do 11 de agosto, de protección contra a contaminación acústica.
Corresponderalle á alcaldía ou á concellería en que delegue e, de se-lo caso, á comisión de goberno, esixir, de oficio ou por solicitude de parte interesada, a adopción das medidas correctoras necesarias, sinala-las limitacións, ordenar cantas inspeccións sexan precisas, establecer instrumentos permanentes de control de son nas actividades suxeitas a estas ordenanzas tipo e impoñe-las sancións correspondentes en caso de incumprirse o ordenado, consonte o disposto na lexislación de réxime local e na Lei 7/1997, do 11 de agosto.
Capítulo II
Niveis máximos admisibles de ruído e vibración
Sección primeira
Criterios xerais de prevención
Nos traballos de execución do planeamento urbano e de autorización e realización de todo tipo de actividades e servicios deberá contemplarse a súa incidencia na xeración de ruídos e vibracións, para que se garanta que os usos e actividades permitidos facilitan o nivel máis axeitado posible de calidade de vida, reducindo a niveis aceptables a contaminación acústica, nos termos e condicións previstos na Lei 7/1997, do 11 de agosto, e no Decreto 150/1999, do 7 de maio, que a desenvolve, e das prescricións contidas neste regulamento.
Entre outros aspectos deberá prestarse especial atención a:
-Organización do tráfico en xeral.
-Transportes colectivos urbanos.
-Recollida de residuos sólidos.
-Localización de centros docentes, sanitarios e lugares de residencia colectiva.
-Planificación de actividades ó aire libre que poidan xerar ambientes ruidosos en zonas estremeiras.
-Planificación e proxecto de vías de circulación cos seus elementos de illamento e amortecemento acústico.
-Todas aquelas medidas preventivas e/ou correctoras que fosen necesarias.
Sección segunda
Niveis de ruído e vibración admisibles
-
Son zonas de sensibilidade acústica para os efectos da aplicación das presentes ordenanzas tipo, as sinaladas no anexo I e que se clasifican en función daquela parte do territorio que presenta un mesmo rango de percepción acústica.
-
Os plans xerais de ordenación municipal delimitarán as zonas de sensibilidade acústica. No suposto de que o concello non dispoña de planeamento, as zonas virán delimitadas polo uso predominante existente en cada unha delas.
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba