Decreto 15/2007, do 1 de febreiro, polo que se suspende a vixencia das normas subsidiarias de planeamento municipal de Barreiros e se aproba a ordenación urbanística provisional ata a entrada en vigor do novo planeamento.
| Sección | III. Outras Disposicións |
| Emisor | CONSELLERÍA DE POLÍTICA TERRITORIAL, OBRAS PÚBLICAS E TRANSPORTES |
| Rango de Ley | Decreto |
-
Barreiros é un municipio situado á beira do mar Cantábrico, que posúe unha franxa costeira de 8 quilómetros, con finos areais que van desde a desembocadura do río Masma no límite con Foz, ata a praia das Catedrais no límite con Ribadeo.
Trátase dun territorio cun contorno natural privilexiado que encerra singulares valores paisaxísticos, ambientais e ecolóxicos. No termo municipal existen dous espazos naturais -As Catedrais e Ría de Foz-Masma- declarados como zonas de especial protección dos valores naturais polo Decreto 72/2004, do 2 de abril (DOG nº 69, do 12 de abril), e recollidos na decisión da Comisión Europea do 7-12-2004, publicada no DOCE do 29 de decembro, pola que se aproba a lista de lugares de importancia comunitaria da rexión bioxeográfica atlántica.
A súa poboación é de aproximadamente 3.500 habitantes e dispón dun parque dunhas 3.000 vivendas, o que supón que o municipio experimente un enorme aumento de poboación, na época estival. Destas vivendas, unhas 2.500 aséntanse na rasa litoral -nunha franxa duns 2 km de profundidade desde a ribeira do mar Cantábrico e da ría de Foz- e algo máis de 1.250 na banda de 500 metros máis próxima ao mar.
-
O planeamento vixente no termo municipal son as normas subsidiarias de planeamento municipal aprobadas definitivamente pola Comisión Provincial de Urbanismo de Lugo o 28 de outubro de 1994 e publicadas no BOP de Lugo do 20 de marzo de 1995.
O ordenamento xurídico que no seu momento deu cobertura legal ao actual planeamento municipal -principalmente texto refundido da Lei sobre réxime do solo e ordenación urbana, aprobado polo Real decreto 1/1992 (a meirande parte dos seus preceptos foron declarados inconstitucionais) e a Lei 11/1985, de adaptación da do solo a Galicia- sufriu unha profunda transformación tanto a nivel estatal como autonómico co paso dos anos, polo que o contido e determinacións do plan resultan incompatibles coa lexislación urbanística vixente -Lei 9/2002, de ordenación urbanística e protección do medio rural de Galicia, e Lei 6/1998, sobre réxime do solo e valoracións-, e, o que resulta máis importante, coa necesaria conciliación do desenvolvemento do turismo coa protección dos valores e das riquezas naturais do contorno deste concello.
A pesar de que xa transcorreu o prazo de tres anos establecido na disposición transitoria segunda da Lei 9/2002 para a adaptación dos planeamentos vixentes á entrada en vigor da lei á nova lexislación urbanística, o Concello de Barreiros aínda non iniciou a revisión das normas vixentes.
-
O planeamento vixente clasifica como solo urbano catro ámbitos descontinuos a ambas as marxes da N-634: San Cosme de Barreiros, San Pedro de Benquerencia, San Miguel de Reinante e Reinante; nestes ámbitos permítese a edificación mediante licenza directa ao longo da estrada nacional, perpetuando un modelo territorial hoxe desfasado que converte as estradas en rúas, co conseguinte colapso da infraestrutura correspondente. Así mesmo, clasifica como solo urbano un ámbito ao noroeste do termo municipal, que linda coa desembocadura da ría de Foz e co litoral Cantábrico, que encerra excepcionais valores naturais, xa que unha parte destes terreos se atopan dentro do ámbito do espazo natural Ría de Foz-Masma.
Moitos destes ámbitos non reúnen os requisitos establecidos nos artigos 11 da Lei 9/2002 e 8 da Lei 6/1998, para a súa clasificación como solo urbano, aproximadamente unha terceira parte do total, segundo o informe técnico que consta no expediente. Respecto disto, resultan especialmente relevantes os informes emitidos polos técnicos municipais nos expedientes de concesión de licenza municipal. Neles ponse de manifesto a existencia de ámbitos clasificados como solo urbano que carecen de acceso por vía pública pavimentada ou de redes de saneamento e depuración de augas residuais, así como outros en que a rede existente de abastecemento de auga potable non ten o caudal e a potencia necesaria para a subministración ás edificacións resultantes do planeamento vixente.
Tamén a entidade Barras Eléctricas Galaico Asturianas, S.A (BEGASA) enviou o pasado mes de setembro un escrito no cal pon en coñecemento desta consellería que, logo de recibir varias solicitudes para a subministración eléctrica de distintas urbanizacións no concello de Barreiros, se constata que a infraestrutura eléctrica actualmente existente nese termo municipal non é suficiente para atender os novos crecementos, polo que sería necesario acometer a execución de novas infraestruturas, entendendo que entrementres estes ámbitos carecen de subministración eléctrica para os efectos da Lei do solo de Galicia.
Así mesmo, cómpre sinalar que a propia memoria descritiva do planeamento, no punto de «Organización espacial resultante», pon de manifesto a inexistencia dunha malla urbana nos ámbitos clasificados como solo urbano. Respecto dos núcleos de San Cosme de Barreiros e San Pedro de Benquerencia sinala que «o desenvolvemento previsible se materializa na ocupación do solo urbano actualmente baleiro...»; e respecto dos núcleos de San Miguel de Reinante e Reinante que «non se ten previsto solo urbanizable, xa que en virtude da estrutura viaria se presentan amplos baleiros na trama urbana susceptibles de acoller o desenvolvemento previsible».
A todo o anterior hai que engadir que o planeamento vixente non distingue entre o solo urbano consolidado e o non consolidado e unha parte significativa dos terreos clasificados como solo urbano non reúnen as condicións establecidas no artigo 12 a) da Lei 9/2002. No réxime do solo urbano non consolidado deben incluírse os terreos en que son necesarias obras de urbanización, reforma interior ou obtención de novas dotacións urbanísticas ou xusta distribución de cargas
e beneficios entre os propietarios, así como, os ámbitos sobre os cales o planeamento urbanístico teña prevista unha ordenación substancialmente diferente da realmente preexistente.
Como consecuencia da falta de consideración como solo urbano non consolidado dos ámbitos a que se refire o parágrafo anterior, estanse privando os cidadáns do seu dereito a un medio urbano de calidade que cumpra os límites de sustentabilidade e ás reservas mínimas de solo para dotacións públicas e para vivendas suxeitas a algún réxime de protección pública, de conformidade co establecido na Lei 9/2002. Especialmente grave resulta este feito se se ten en consideración que o planeamento vixente prevé índices de edificabilidade en solo urbano (1,50 m/m) que exceden con moito os límites de sustentabilidade actualmente recollidos no artigo 46.2º d) da Lei 9/2002 (0,50 m/m).
Así mesmo, como consecuencia da falta de consideración como solo urbano non consolidado dos ámbitos que reúnen os requisitos do artigo 12 b) da Lei 9/2002, estanse a incumprir principios básicos do Estatuto da propiedade, como son o da equidistribución e o da recuperación pola Administración das plusvalías xeradas pola acción urbanística, co conseguinte incumprimento dos deberes básicos dos propietarios de solo urbano establecidos tanto na Lei 6/1998 coma na Lei 9/2002; feito este que se ve agravado polo incumprimento polo de agora do Concello de Barreiros do contido da disposición transitoria primeira, número 1, letra c) da Lei 9/2002, que obriga a que cando os terreos non estean incluídos en polígonos e merezan a condición de solo urbano, o concello proceda á delimitación do polígono segundo o procedemento establecido polo artigo 117.
Ademais, clasifícanse como solo urbanizable non delimitado varios ámbitos ao longo da costa, moitos deles dentro dos 200 metros contados desde o límite interior da ribeira do mar e que lindan cos espazos naturais referenciados no punto primeiro. A meirande parte destes ámbitos atópanse aínda sen desenvolver.
A delimitación dos núcleos rurais non se adecua aos criterios establecidos polo artigo 13 da Lei 9/2002; resulta especialmente inxustificada a clasificación como solo de núcleo rural de ámbitos baleiros de edificación lindeiros co espazo natural Ría de Foz-Masma.
Do conxunto do solo clasificado polo actual planeamento urbanístico de Barreiros como urbano, urbanizable e de núcleos rurais, resulta unha capacidade residencial de aproximadamente 20.000 vivendas, das que máis de 16.000 poderían situarse na rasa litoral, coa conseguinte consolidación da urbanización da zona costeira e a formación de pantallas edificatorias cara ao mar, especialmente nos ámbitos da Ordenanza de espazo residencial aberto. Neste senso, cómpre sinalar que segundo a información facilitada pola Delegación de Lugo do Colexio Oficial de Arquitectos de Galicia, desde o 1 de xaneiro de 2006, foron visados proxectos de edificación cuxa execución suporía a construción de máis de 6.500 novas vivendas, co cal se duplicaría o parque de vivendas actualmente existente nese termo municipal.
A clasificación e categorización do solo non urbanizable ou rústico tampouco se adecua á lexislación urbanística actualmente en vigor -a Lei 9/2002, de ordenación urbanística e protección do medio rural de Galicia, modificada pola Lei 15/2004, e a Lei estatal 6/1998, sobre réxime do solo e valoracións-, polo que deben ser revisadas na súa totalidade, así como no que respecta ás condicións de uso e de edificación, de xeito que acade a necesaria preservación do contorno privilexiado do termo municipal.
-
Da análise da ordenación establecida polas normas subsidiarias de planeamento municipal para o solo urbano dedúcese a previsión dunha mestura desordenada de usos e tipoloxías -no ámbito de aplicación dunha mesma ordenanza prevese a posibilidade de adoptar distintas tipoloxías edificatoriasque non ten en conta a realidade edificatoria preexistente, así como unha grande...
Para continuar leyendo
Solicita tu prueba